Վիլյամ Սարոյան հրաշալի ձայնասկավառակը

իհարկե փողը կարևոր է, բայց այս պատմվածքում կարևոր դեր կատարեց հասկացությունը, որ ՓՈՂԸ ԵՐՋԱՆԿՈՒԹՅՈՒՆ ՉԻ ՊԱՐԳԵՒՈՒՄ։ Իհարկե պարգևում է։

ընդամենը մի մեղեդի հանգստություն և երջանկություն պարգևեց Սարոյանի մորը։

Վիլլին իր հերթին միայն իր մասին էր մտածում, բայց ով կիմանար, որ հետադարձությունները այսպիսի կողմ կունենան։

 

 

 

 

կրճատ սյուժե

 

 

Փոքրիկ Վիլլին որոշում է իր առաջի աշխատավարձով գրոմոֆոն գնել: Հեծանվով զգույշ հասցնում է տուն, մտնում և ստուգում է հո չի վնասվել ճանապարհին։ Միայն այդ ժամանակ նկատեց, որ իր աշխատանքից հոգնած մայրը լուռ իրեն է հետևում։Երբ սկսեց բռնակներ պտտել, մայրը հարցրեց, թե այդ ի՞նչ է, իսկ հետո հետաքրքրվեց որտեղից է։Նա շատ բարկացավ, երբ իմացավ, որ Վիլլին տաս դոլարը ծախսել է գրամոֆոնի վրա։Վիլլին հասկացավ, որ ծլկելու ամենաճիշտ ժամն է։ Հարևանը շատ զարմացավ այդ տեսարանից։Նա արագ պտույտ կատարեց, հասցրեց իջեցնել ասեղը սկավառակի վրա։Երբ ներս մտավ Վիլլիի մայրը, կանգ առավ, նրա դեմքից իջավ բարկությունը և հետապնդելու ցանկությունը։Նա մոտեցրեց ամուսնու թողած բազկաթոներից մեկը և անգլերեն ասաց – all right. Վիլլին անջատեց գրամոֆոնը, մայրը առանց գլուխը բարձրացնելու խնդրեց, որ նորից միացնի։ Քիչ հետո նա խնդրեց, որ Վիլլին նրան սովորեցնի, ինչպես միացնել։Երբ ընտանիքով հավաքվել էին, մայրը ասաց, որ գնեն մեկ ուրիշ սկավառակ, Վիլլին կարդաց անունները, բայց մայրը ոչինչ չեմ հասկացել և վստահեց ընտրելուց գործը Վիլլիյին ԵՒ ահա քառասուներկու տարի անց Սարոյանը պահում և լսում է այդ մեղեդիները։Հետագայում, երբ տնեցիք զայրանում էին իր հերթական անմիտ գնումի համար, մայրը միշտ իր կողմն էր բռնում, մեղմորեն պաշտպանում ու արդարացնում էր, մինչև համբերությունը հատնում ու ճչում էր.

-Տղային հանգիստ թողեք, ձեզ համար նա առևտրական չի:

 

 

Leave a Reply

Skip to toolbar