16 -րդ դարում Վրաստանը բաժանվեց մի քանի փոքր ֆեոդալական պետությունների, որոնք անընդհատ 
պատերազմում էին մահմեդական կայսրությունների ՝ Թուրքիայի և Իրանի դեմ:1558 թվականին սկսվեցին
Մոսկվայի և Կախեթիի միջև առաջին դիվանագիտական ​​հարաբերությունները, և 1589 թվականին ռուս
թագավոր Ֆյոդոր I Իվաննովիչը իր պաշտպանությունը առաջարկեց թագավորությանը:Ռուսաստանը հեռու էր,
և հնարավոր չէր արդյունավետ օգնություն ցուցաբերել: 18 -րդ դարում Ռուսաստանը կրկին
հետաքրքրություն
ձեռք բերեց Անդրկովկասի նկատմամբ:Պարսկական արշավի ժամանակ Պետրոս I- ը դաշինք կնքեց
Վախթանգ 6 թագավորի հետ, սակայն հաջող ռազմական գործողություններ չեղան:Ռուսական զորքերը
նահանջեցին հյուսիս, Վախթանգը ստիպված փախավ Ռուսաստան, որտեղ էլ մահացավ:

Եկատերինա II- ը բոլոր հնարավոր օգնությունները ցուցաբերեց Քարթլի-Կախեթի թագավոր
Իրակլի II- ին, ով աննշան ռազմական ուժեր ուղարկեց Վրաստան:1783 թվականին Իրակլին ստորագրեց
Գեորգիևսկի պայմանագիրը Ռուսաստանի հետ, որը ռազմական պաշտպանության դիմաց ստեղծեց ռուսական
պրոտեկտորատ:1801 թվականին Պողոս I- ը հրամանագիր ստորագրեց Արևելյան Կովկասը
Ռուսաստանին միացնելու մասին, և նույն թվականին նրա որդի Ալեքսանդր I- ը ստեղծեց
վրացական նահանգը Քարթլի-Կախեթի խանության տարածքում: 1804 թվականի հունվարի 3 -ին ռուսական
բանակը հարձակում սկսեց Գյանջա ամրոցի վրա, ինչը մեծապես խաթարեց Պարսկաստանի ծրագրերը:Գյանջա
հասկացությունը ապահովում էր Վրաստանի արևելյան սահմանների անվտանգությունը, որոնք անընդհատ 
ենթարկվում էին Գյանջայի խանության հարձակմանը: Պարսկաստանը սկսեց դաշնակիցներ փնտրել Ռուսաստանի 
հետ պատերազմի համար: